บทที่ 54 หวังเหยียนเจี๋ย (๒)

ทันทีที่นึกถึงอู๋ตานเหม่ย น้ำเสียงและใบหน้าของเขาพลันอ่อนโยน

ลง ราวกับว่านางเป็นสตรีเพียงผู้เดียวที่สามารถปลอบโยนจิตใจของเขาได้

“ตำหนักเฟิ่งหวงเงียบสนิทพะย่ะค่ะ อีกทั้งฮ่องเต้เองก็ไม่โปรดปรานฮองเฮาเท่าใดนัก เท่าที่กระหม่อมสืบมาได้ เหมือนว่าไทเฮาจะไม่ไว้วางใจเกาเจียฉี่เช่นกัน จึงทรงให้อู๋ตานเหม่ยมาอภ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ